Ten blog jest inicjatywą osobistego rozwoju, sposobem przekazywania wiedzy i tworzenia społeczności.
Gdy zacząłem pracę jako programista Java o programowaniu wiedziałem bardzo mało. Jednym ze sposobów nauki było uczenie innych. W taki karkołomny sposób nagrywałem swoje pierwsze tutoriale i pisałem posty na tym blogu.
Zanim nagrałem jakikolwiek tutorial, musiałem poczynić mnóstwo przygotowań. Czasami zagłębiałem jeden temat godzinami, aby go dobrze zrozumieć i przekazać tą wiedzę dalej.
Kolejnym problemem było przekazanie wiedzy w prosty i zrozumiały sposób, a przy tym na tyle ciekawy aby pozostała w odbiorcy chęć nauki. To zajmowało mi kolejne godziny, przygotowanie materiału dydaktycznego.
Kolejne godziny to próby nagrań, edycja, składanie wszystkiego do kupy. Musiałem się nauczyć kolejnych nowych rzeczy.
Patrząc dzisiaj na jakoś moich tutoriali, czasami się wstydzę sam przed sobą. Ale pozytywne komentarze, ciągle udowadniają, że to co zrobiłem jest dla kogoś wartościowe. Ponadto, gdyby nie tamten wysiłek i ta chęć nauki siebie przez naukę innych, nigdy bym nie był w tym miejscu gdzie jestem dzisiaj.
Oczywiście, robiąc coś publicznie musimy się zmierzyć z krytyką, z tym, że komuś nie będzie się podobać. Musimy też zaakceptować to, że mogliśmy popełnić błędy, przekazać nieprawdę, ujawnić swoją niewiedzę. Na to trzeba być gotowym.
Mam jednak tą świadomość, że wiele osób skorzystało i korzysta z mojej wiedzy. Że znajduje coś co pcha ich do przodu, a wiem to bo sami o tym piszą.
Będę tutaj kontynuował swój sposób na naukę siebie przez uczenie innych. Z lepszym know-how, lepszym doświadczeniem. Ciebie też do tego zachęcam. Jeśli ktokolwiek zwróci Ci uwagę, że źle coś zrobiłeś i pokaże jak to zrobić lepiej, nauczysz się jeszcze więcej.
Jeśli ktoś tylko zwróci uwagę, że zrobiłeś źle i nic nie umiesz, nie przejmuj się. Zawsze miej w sobie tą satysfakcję, że ciągle idziesz do przodu, bo się rozwijasz.
Tylko ten nie popełnia buga, kto nic nie robi. 🙂