Arrow function działają nieco inaczej niż zwykłe funkcje, jeśli chodzi o kontekst this. Funkcje te nie mają własnego this. To, że nie mają własnego this nie oznacza, że nie możemy go używać w takiej funkcji. Jeżeli w funkcji strzałowej odwołamy się do this to zostanie ono pożyczone od
funkcji nadrzędnej, jeżeli istnieje albo zostanie użyte domyślne this z obiektu globalnego.

Przypominam też, że pracuję bez trybu ścisłego i uruchamiam kod w przeglądarce, więc obiektem globalnym jest window
nie używam też modułów ES6 gdzie zachowanie będzie inne.

Arrow function oraz this

Zobaczmy, jak to wszystko działa na przykładach:

const globalArrow = () => console.log(this);
globalArrow(); // Window

Pierwszy przykład to zwykła funkcja strzałkowa zdefiniowana w pliku, jako funkcja globalna. Tutaj działanie funkcji wygląda na takie samo jak w przypadku tradycyjnych funkcji JavaScript. Funkcja wywołana w kontekście globalnym zwraca jako this obiekt window.

Zdefiniujmy teraz funkcję, która będzie miała włączony tryb ścisły:

const globalArrowStrict = () => {
  'use strict';
  console.log(this);
};
globalArrowStrict(); // Window

Pamiętamy, że przy zwykłych funkcjach w trybie ścisłym, funkcja nie posiadała dostępu do obiektu globalnego przez this
. Wtedy this wskazuje na undefined. Tryb ścisły nie ma wpływu na arrow function, ponieważ ona sama nie ma w sobie this, jest on zapożyczany z zakresu, który ją otacza, a jest nim zakres globalny.

Zobaczmy przykłady, kiedy funkcja strzałowa, znajduje się wewnątrz innej funkcji:

function normalStrict() {
  'use strict';
  const arrow = () => console.log(this);
  arrow();
}

normalStrict(); // undefined

Deklaruję teraz normalną funkcję, która będzie pracowała w trybie ścisłym. W tej funkcji tworze także deklarację funkcji strzałkowej o nazwie arrow() oraz wywołuję tę funkcję. Wypisuję również do konsoli kontekst this prosto z funkcji strzałkowej.

Wcześniej mówiłem, że use strict nie działa na funkcję strzałkową. Mówiłem też, że funkcje strzałkowe dziedziczą this z kontekstu globalnego, albo z otaczającej jej funkcji. To jest właśnie ten drugi przypadek. Funkcja strzałkowa arrow otrzymuje this po funkcji normalStrict, a ponieważ
jest tutaj włączony tryb ścisły, to this
jest undefined. Jeżeli usuniemy deklarację use strict to otrzymamy wartość window.

Mówi się też, że funkcje strzałkowe dziedziczą this z zakresu leksykalnego, a więc z tego miejsca gdzie zostały zadeklarowane. Natomiast tradycyjne funkcje, brały this z kontekstu wywołania, a nie z miejsca deklaracji. Trzeba tylko zwrócić uwagę na istotną rzecz, jeżeli funkcja strzałowa jest
zadeklarowana w innej funkcji, dziedziczone jest this z tej funkcji. Jeżeli nie, this będzie ustawione na obiekt globalny lub undefined gdy użyjemy modułów ES6.

Arrow function oraz this w obiektach

Arrow function nie powinny być używane jako metody dla obiektów:

const obj1 = {
  a: 'boo',
  b: () => {
    console.log(this); // object window
    console.log(this.a); // undefined
  },
};

obj1.b();

Rozważmy taki przypadek, gdzie mamy obiekt z polem a z wartością tekstową, oraz pole b do którego dopisujemy arrow function. Mamy więc pod polem b metodę dla tego obiektu, która wypisuje this oraz wartość z pola a za pomocą this.a.

Wartości, jakie zostaną wypisane to window oraz undefined, ponieważ pole a nie istnieje na obiekcie window. Gdyby to była zwykła funkcja, wypisany byłby obiekt, oraz wartość boo z pola a.

Tak jak wspominałem, arrow function dziedziczy this z innej otaczającej funkcji lub z zakresu globalnego, ponieważ w odróżnieniu od normalnych funkcji, arrow function nie mają swojego kontekstu this. Kontekst ten nie wytworzy się, nawet jeżeli użyjemy jakiegoś obiektu jak w tym przypadku.
Funkcja strzałkowa nie ma po prostu własnego this bierze go z miejsca, w którym została stworzona.

Kolejny przykład:

const a = {
  b: {
    c: {
      boo: () => {
        console.log(this); // Window
      },
    },
  },
};
a.b.c.boo();

Stworzyłem obiekt, a, który ma kolejno zagnieżdżone obiekty b oraz c. Dopiero na obiekcie c wywołuję metodę strzałkową boo(), która zwraca obiekt globalny window. Nie ma znaczenia liczba zagnieżdżeń obiektów, obiekty same w sobie nie tworzą zakresu.

Tutaj znowu jest kontekst domyślny, a w tym przypadku jest to obiekt window. Jeżeli użyjemy trybu ścisłego będzie to dalej obiekt window, natomiast w modułach ES6 będzie to undefined.

Arrow function deklarowane w klasie

W obiektach tworzonych literalnie lepiej nie używać metod jako arrow function. Zobaczmy, jak to działa w klasach:

class Arrow {
  constructor() {
    this.foo = () => console.log(this); // Arrow
  }

  boo = () => console.log(this); // Arrow
}

Przygotowałem klasę Arrow, która w konstruktorze tworzy pole foo do którego dopisuję arrow function. Również wykorzystuję na dzisiejszy dzień zupełną nowość i możliwość stworzenia nie pola z przypisaną funkcją strzałową, ale metodę strzałkową o nazwie boo(). W roku 2020 jest to wciąż nowa
propozycja dla JavaScript, która oficjalnie nie jest jeszcze zaimplementowana, ale niektóre przeglądarki mogą ją już wspierać.

Gdy stworzymy obiekt z takiej klasy:

const arrow = new Arrow();
arrow.foo();
arrow.boo();

i wywołamy obie funkcje strzałkowe, zobaczymy, że mają prawidłowe odniesienie do this. Wskazują na obiekt, który powstał.

Arrow {boo: ƒ, foo: ƒ}
	boo: () => console.log(this)
	foo: () => console.log(this)

Tworzenie obiektów za pomocą new powoduje wywołanie konstruktora i stworzenie obiektu, który automatycznie pełni kontekst dla this. Dlatego arrow functions jako metody w klasach są bezpieczne. Pamiętajmy, że klasy to też funkcje, więc funkcje strzałkowe jako metody mają ten this, którego
oczekujemy.

Widzimy, że dla kontekstu this powstaje coraz więcej zasad, a to jeszcze nie koniec.

Co warto zapamiętać:

  • funkcje strzałkowe nie mają własnego this muszą go dziedziczyć

  • funkcje strzałkowe dziedziczą this z otaczającego je zakresu

  • gdy funkcja strzałowa istnieje w innej funkcji, otrzymuje this od tej funkcji

  • w pozostałych przypadkach this jest obiektem globalnym lub undefined

  • funkcje strzałkowe nie sprawdzają się jako metody w obiektach, ponieważ nie mają własnego this i nie mogą być wywołane z kontekstem obiektu, w którym istnieją

  • funkcje strzałkowe są bezpieczne w obiektach stworzonych z klas

  • przykłady pokazane są bez trybu ścisłego oraz bez modułów ES6

    Główny spis treści.